Zwagerman kijkt (niet)

Het begint te lijken op Zwagerman bashen, maar ik kan er niets aan doen. De ergernis is onontkoombaar!
De titel van de reeks kunstbeschouwingen in de Volkskrant van Zwagerman, “Zwagerman kijkt” , is zeer misleidend. In zijn elegieĆ«n is kijken namelijk het laatste wat hij doet. Er wordt wel door hem vrij geassocieerd door middel van vermeende kennis. Waarbij hij kennelijk, zelfs als deze kennis kan worden geverifieerd, blokkeert. En niets ziet. Bij de aankondiging van de opening van het Popup Museum in de wereld draait door, had hij, daarbij aanwezig, notabene van de maker zelf, Wim T. Schippers, kunnen horen hoe diens kunstwerk “Whipper Snipper” is ontstaan.

schippers

In hetzelfde programma kwam hij dus met zijn “vondst” van de Geschoten Haas van Mondriaan, zo te “ontdekken” in “Piet Mondriaan, een catalogus van zijn werk in Nederlands openbaar bezit” van Cor Blok (Meulenhoff, Amsterdam, 1974, blz. 75, onder de titel “dode haas”.)

In zijn laatste artikel in de Volkskrant van 3 januari belandt hij met een ingewikkeld betoog over het tonen van de leegte, al associƫrend op gestolen schilderijen die een kale wand achterlaten, bij het Zwarte Vierkant van Malevitsj. En waarom? Omdat zowel het werk van Schippers als Malevitsj zwart is! Terwijl deze kunstwerken qua intentie en betekenis mijlenver van elkaar staan.

malevitsj

Vervolgens, nu het eenmaal toch over zwart = leegte = afwezigheid gaat, blijkt de door hem waargenomen lege ruimte door van alles in te vullen, bijvoorbeeld met Marina Abramovic en Yves Klein. Fijn hoor, dat het kijken naar kunst dit soort visioenen oproept. Maar, Zwagerman, luister ook eens naar wat de makers van deze en andere kunst zelf over hun werk zeggen. Misschien ga je dan pas kijken en zie je het dan heel anders!

Een gedachte over “Zwagerman kijkt (niet)

  1. Bijzonder aan Joost Zwagerman is dat, als hij eenmaal aan het woord is.
    het aan de ene kant wel interessant is aan de andere kant een soort college lijkt waarbij andere kenners niet aan het woord komen. Jammer genoeg is dit verschijnsel een probleem voor hem en zijn tafelgenoten. Kijken en luisteren naar de ander is voor velen een uiterst behoedzame en trillende gevoels- questie.Joost Zwagerman gaf ooit in een gesprek weer dat hij verbaasd was dat zijn zoons hem opzochten. Dat was ontroerend in zijn eenvoud.De dode haas en the Whipper Snipper was onbekend voor mij zoals zo veel andere zaken. Vond het mooi en ga zeker op bezoek,daar heeft uw schrijven toe bijgedragen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.